Wat is het probleem bij snurken?
Snurken is niet alleen maar een irritant en verder onschuldig geluid van slapende mensen.
Een klein deel van de snurkers verkeert namelijk 's nachts meermalen op de rand van verstikking, waarna ze zich uitgeput de dag doorslepen - met alle risico's van ongelukken vandien. Dit fenomeen noemt men het (Obstructief) Slaap-Apneu syndroom (OSAS). Hierbij treden herhaaldelijke periodes op van totale of gedeeltelijke afsluiting van de luchtweg langer dan 10 seconden, waardoor afname van het percentage zuurstof in het bloed optreed. Apneu betekent ademstilstand. Het treedt voornamelijk op bij zwaarlijvige mannen ouder dan 40 jaar
Het ziektebeeld werd al beschreven in "The Pickwick Papers" van Charles Dickens. Vandaar dat men soms nog de oudere naam "het Pickwick syndroom" terugvindt. Per nacht kunnen vele honderden periodes van luchtwegafsluiting voorkomen met als gevolg een ernstig verstoorde slaap, zonder echt wakker te worden, waardoor zich een ernstige slaperigheid overdag kan ontwikkelen. Door deze slaperigheid overdag loopt de patiënt meer risico op een verkeersongeval of een ongeval tijdens het werk... Slapeloosheid daarentegen is meestal geen klacht van de patiënt.
Wat kan je zelf doen tegen snurken?
Met volgende maatregelen kunt u het snurken verminderen:• Vermijd alcoholgebruik vanaf twee uur voor het slapen.
• Gebruik geen zware maaltijd vlak voor het slapen.
• Stop met roken.
• Streef naar een goed lichaamsgewicht
• Heb je last van overgewicht? Probeer dan te vermageren.
• Laat slaapmiddelen achterwege: zij hebben een spierverslappend effect
• Snurk je enkel als je op je rug ligt? Naai dan een tennisbal (squashbal) in de rug van je pyjama om te voorkomen dat je op je rug gaat liggen.
• Soms is de tandprothese een oorzaak van snurken. Dit is gemakkelijk na te gaan door eens zonder te slapen.
• Bij gebruik van het Anti Snurk Kussen komt er meer ruimte tussen de slijmvliezen, waardoor er meer lucht door kan stromen en het vibreren wordt vermeden. Het proberen waard.
• Het Japanse bedrijf Francebed bracht een hoofdkussen met sensor op de markt (Snoregone®). Die sensor doet het kussen zachtjes trillen zodra de slaper begint te snurken. De slaper wordt daardoor niet direct gewekt maar het getril zou wél het snurken doen ophouden (dat hopen we tenminste).
• De Snore Relief ZD-100 is een clipje, dat in de neus wordt aangebracht en op basis van micromagneten werkt. Het blijkt vooral bij neussnurkers goed te werken. Het kost wel tegen de €40 aan en moet na twee jaar vervangen worden.
Bij habituele snurkers, die 's nachts happend naar adem wakker worden, of overdag met abnormale slaperigheid te kampen hebben, en waar de partner de adempauzes in de slaap opmerkt, is het aangewezen om een arts te raadplegen. Sommige van deze mensen lijden namelijk aan obstructief slaapapneu. In dat geval klapt de keelholte bij het snurken volledig dicht, waardoor de ademhaling secondenlang stopt. Het zuurstofgehalte in het bloed daalt en de patiënt schiet, al dan niet bewust, telkens even wakker. Daarop komt de ademhaling weer op gang. De meeste patiënten voelen zich overdag doodmoe. Bovendien lopen ze op lange termijn een groter risico op hart- en vaatziekten.
Wat kan je arts doen?
Hij kan je helpen maatregelen te nemen tegen factoren die snurken bevorderen of uitlokken, zoals roken, overgewicht, drank of het nemen van slaap- en kalmeermiddelen 's avonds.Daarnaast zal hij ook nagaan of er geen sprake is van een neusaandoening die het snurken veroorzaakt. Bij kinderen bv. zijn vergrote amandelen en poliepen meestal de oorzaak van snurken.
Het optreden van snurken wordt ook beïnvloed door afwijkingen in de hormoonhuishouding: teweinig schildklierhormoon, teveel groeihormoon. Bij vrouwen is er een verhoogd risico na de menopauze door de verminderde aanwezigheid van vrouwelijke hormonen.
Als bij snurken de tong te veel naar achter zakt, zal hij je doorverwijzen naar een tandarts. Deze zal je een tonggrendel aanmeten, een soort beugel die het vallen van de tong tegengaat, of anders een mandibulair repositieapparaat (MRA; ook nog "mandibular advancement device" genoemd). Deze laatste wordt meestal beter verdragen. Het is een soort beugel die de onderkaak naar voor trekt, waardoor de ruimte in de keel vergroot. Dit is een efficiënte methode, maar ongeveer 1 op 4 staakt op langere termijn de methode omwille van ongemakken. Verkrijgbaar bij gespecialiseerde diensten zoals bijvoorbeeld HappyHouse.
Minder frequent is het snurken te wijten aan het trillen van de neusvleugels. Hiervoor kan je arts een neusstrip/ neuspleister zoals Breathe Right® voorschrijven (verkrijgbaar bij de apotheker), of anders een neusverwijder zoals bv. Nozovent® (verkrijgbaar bij handelaars in hoorapparaten). Dit laatste bestaat uit een plastic veertje dat de neusgaten openspert.
Wanneer naar het ziekenhuis?
Om na te gaan of er sprake is van een slaapapneu is een slaaponderzoek in een slaaplabo nodig. Hierbij wordt gedurende een nacht het ademhalingspatroon, de hartslag, de hersenactiviteit, de zuurstof in het bloed, de slaaphouding, het geluid van het snurken... geregistreerd. Het beleid bij slaapapneu wordt in overleg met de NKO-arts beslist.De doeltreffendste behandeling bij meer ernstige vormen, bestaat uit het continu gebruik tijdens de nacht van beademingstoestellen met positieve druk, via een neussonde. Hiervoor gebruikt men bij meestal de nasale CPAP (continuous positive airway pressure).
Somnoplastie met radiogolven is een recentere techniek, waarbij men onder lokale verdoving een lokale elektrocoagulatie in het weke verhemelte veroorzaakt. Men spreekt van somnoplastie bij ingrepen die via fibrosering het weke verhemelte stijver maken (meestal door lokale verhitting van het weefsel). Dit gebeurt meestal in een drietal sessies met telkens een maand tussenpauze. Deze techniek is veel minder ingrijpend dan een keeloperatie (uvuloplastie of nog uvulo-palato-faryngoplastie, UPP), maar ook minder efficiënt. Het succes vermindert met de jaren en wordt geschat op ongeveer 40% na 3 jaar.
Meer info over slaapapneu op gezondheid.be